Poem/Story

പ്രഭാകരന്‍ മാഷ് ഹംസയെ നോക്കി, ഹംസ പ്രഭാകരന്‍ മാഷെയും. ദേഷ്യംകൊണ്ട് മുഖം ചുവന്ന ഹെഡ്മാഷ് കൈവിരല്‍ ഞൊട്ടി പറഞ്ഞു, ''ഞാന്‍ അഞ്ചുവരെ എണ്ണും, അതിനുള്ളില്‍ ആരെങ്കിലും കഥ തുടങ്ങിയിരിക്കണം...'

നീ എന്റെ ചെവി തുറക്കുമ്പോള്‍ അതില്‍ പതുക്കെ സ്പര്‍ശിക്കുക എന്റെ മാതാവിന്റെ ശബ്ദം അകത്തെവിടെയോ തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നു...

ചന്ദ്രനുദിക്കുന്നത്, കവികള്‍ പറയും പോലെ, പ്രണയികള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണോ?...

ഞാന്‍ ഇന്നൊരു അടുപ്പ് കണ്ടു. അത് ഓടിവന്ന് പരിചയം പുതുക്കി. എന്നിട്ട് സുഖാന്വേഷണങ്ങള്‍ തിരക്കി.

പൂമരവും പൂക്കളും നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും നിറഞ്ഞാകാശവും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ചിത്രഗൃഹത്തിൽ നിറങ്ങളില്ലാത്ത വൃത്തത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ട് ഒഴിഞ്ഞ മൂലയിലൊരു ഛായാഗ്രാഹി ചുരുണ്ടിരിക്കുന്നു.