Poem/Story

ആശയങ്ങളുടെ ചോരക്കൈ വെട്ടിയാലും മുളച്ചു പൊന്തും മുറിപ്പാടില്‍ നിന്ന് അഭയാക്ഷരങ്ങള്‍

മുറ്റക്കാറ്റില്‍ പിടിതരാതെ വട്ടമിട്ടോടുന്ന നെടുശ്വാസങ്ങളെ തുരുമ്പരിച്ചൊരു ചെറിയ തോട്ടികൊണ്ട് ചെത്തി താഴത്തിടണം

പെരിയ ശങ്കയാല്‍ മടിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മരണവീട്ടീന്നെന്‍ ചെരുപ്പുമായതാ മരിച്ച ചങ്ങാതീ- ടകന്ന ബന്ധുവ- ന്നരികില്‍ നില്‍ക്കുന്നു

മഴക്കാലം കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.വെയില്‍ തെളിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ കൂട്ടമായി മല ഇറങ്ങി വന്ന് വലിയ തുള്ളികളില്‍ ആര്‍ത്തു പെയ്ത് ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ എവിടേക്കോ പൊയിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഇരുട്ടിക്കഴിഞ്ഞാണ്…

സുബ്രഹ്മണ്യ ഭാരതിയോ സുപ്രഭാത മാധുരിയോ മധുരത്തേന്‍ തുമ്പികളില്‍ കവിതയ്ക്കു തീ കൊളുത്തി